Afgelopen zaterdag hebben wij als STG een shorttrackwedstrijd georganiseerd. En niet zomaar een wedstrijd; het ging om het befaamde internationale herfsttoernooi, of eigenlijk Autumn Tournament dus. Zonder al te veel in details te treden is wel te zeggen dat het organiseren van dit evenement een stevige klus bleek voor het grotendeels nieuwe bestuur. Zo stevig dat er denk ik een recordaantal appjes is verstuurd, er misschien wel sprake was van enige stressmomenten en iedereen wel een keer ’s nachts wakker is geschrokken met een nare droom over helmcapjes of QR codes. Met als spannend hoogtepunt het momentwaarop bleek dat het aantal aanmeldingen na opening van de inschrijving de verwachtingen ver oversteeg, en daarna maar bleef stijgen en stijgen…
Maar gelukkig bleek uiteindelijk overal een oplossing voor te zijn en hebben we kunnen rekenen op een enorme hoeveelheidinformatie, hulp en steun van professionals en vrijwilligers die er mede voor hebben gezorgd dat alles de dag zelf uiteindelijk op rolletjes liep. De boel werd in een razend tempo opgebouwd, de techniek stond als een huis, de officials (juryleden, klokkers, fotofinish, scheidsrechter etc.) waren scherp en kundig, de blokjesleggers flitsend en altijd op de goede plek, de EHBO’ers stonden paraat en waren meteen ter plaatse waar dat nodig was (niet zo vaak en niets ernstigs gelukkig), de studentenvrijwilligers enthousiast, de financiën en inschrijvingen op orde, de muziek swingend, de catering perfect in orde… en nou weet ik zeker dat ik nog een heleboel dingen vergeet. Wat maar weer aangeeft aan hoeveel dingen er gedacht moest worden. Maar het was een ontzettend geslaagde dag!
Een verslag vanuit de heatbox
Wat ook een beste klus bleek was de heatbox, al zeg ik het zelf (knipoog). Met bijna 200 deelnemers kun je zelf wel nagaan hoeveel heats er moesten worden gereden. En iedere keer precies de goede rijders op het ijs krijgen is dan best een uitdaging. Er waren veel categorieën en dat is voor een heatboxmedewerker wel ontzettend leuk hoor. Kleine zenuwachtige jochies, meisjes die bijna niet op het bankje konden blijven zitten zo graag wilden ze rijden. Geitende nonchalante meiden, stoere jongens, serieuze vrouwen, (Belgische) mannen met humor. Echt van alles wat. En wat was iedereen positief en scherp! Er stond ontzettend veel druk op het programma, er mocht geen seconde verloren gaan. Maar wat dachten rijders goed mee. We hebben het hele programma gewoon binnen de tijd kunnen afronden en dat was mede aan hen te danken. En natuurlijk aan de hulp bij de deuren, want ik denk niet dat de studenten die deze klus op zich hebben genomen in hun leven zo vaak deuren open en dicht hebben gedaan. En het zijn best zware deuren hoor!
Het enige nadeel van heatboxmedewerker zijn is dat je van de wedstrijden zelf weinig meekrijgt. Natuurlijk zie je de rijders meteen als ze van het ijs af komen. De één geladen want de volgende rit moet echt beter, de andere met de glimmende ogen van iemand die waarschijnlijk een PR op de klok heeft zien staan, weer een andere diep teleurgesteld, of in tranen na een val. Al deze momenten zijn ook wat sport zo mooi maakt. En dat is precies waar ik van heb mogen genieten deze dag.
Shorttrack Groningen zelf
Er deden tien rijders mee van STG, best lekker hoor, zo’n thuiswedstrijd. Voor Jet en Bas was het de eerste wedstrijd, en ook Thijs kwam eigenlijk voor het eerst op een serieus toernooi in actie. Top gedaan jongens, hopelijk vonden jullie het leuk en mogen we jullie snel weer een keer zien strijden in het prachtige pak met de Groninger vlag. Routiniers Nikita, Kelvin, Janna, Jasmijn, Iben, Edwin en Jort hebben zich van hun beste kant laten zien. Vermeldenswaardige is in ieder geval de winnende rit van Jort en de ‘star class waardige’ tijd van Iben. Maar zoals ik al zei, van de wedstrijden zelf krijg je niet zoveel mee in de heatbox. Dus als ik hier iets interessants vergeet te melden dan is dat heel goed mogelijk.
Nogmaals wil ik heel graag iedereen hartelijk bedanken die één of meerdere steentjes heeft bijgedragen aan deze fantastische dag. Bedankt vrijwilligers, rijders, supporters etc. Met toch nog even een bijzondere vermelding voor de scheidsrechter en de blokjesleggers, want voor iedereen was het een hele lange dag, maar om die van 10 tot 7 uur volledig op de schaatsen op het ijs door te brengen, dan moet je echt van goeden huize komen. Een voetenbadje was vast geen overbodige luxe die avond.
En shorttrackclubs uit binnen- en buitenland… mooi dat jullie er waren. Heel graag tot volgend jaar!
